پروفسور دکتر سهیل بهرامی

ایشان یکی از نخبگان باارزش ایرانی هستند که پس از دوره‌ی دانشیاری به عنوان استاد و با مسئولیت‌های سنگینی در موسسه معتبر علمی اتریشی Ludwig Boltzmann Institut für experimentelle und klinische Traumatologie مشغول به خدمت می‌باشند.
پروفسور بهرامی در اصفهان (ایران) متولد شده و پس از اخذ دیپلم متوسطه عازم کشور اتریش گردیدند. ایشان در دانشگاه فنی وین به تحصیلات عالیه در رشته‌ی شیمی فنی پرداختند. با هم می‌خوانیم:

• ممکن است درباره‌ی رشته‌ی تخصصی خودتان Traumatologie کمی توضیح بدهید.

واژه‌ی تراماتولوژی، در زبان یونانی به معنای زخم شناسی است. اینگونه تصادفات همراه با خونریزی، شکستگی و زخم‌های گوناگون می‌باشد. عوارض اینگونه حوادث که همراه با شوک، نارسایی خون، واکنشهای پیچیده‌ی ایمونولوژی و احتمالاً مشکلات عفونی است که می‌تواند منجر به از کار افتادن تک تک ارگان‌های بدن و سرانجام مرگ بیماران در بخش مراقبت ویژه (ICU) بشود. تحقیقات علمی در زمینه‌ی تروماتولوژی برای پی بردن به واکنش‌های بیوشیمی و ارتقاء روش‌های تشخیص و درمان این گونه بیماران است.

• چه زمانی به وین آمدید و به چه دلیل تحصیلات عالیه‌ی خود را در اینجا ادامه دادید؟

من در سال ۱۹۶۷، بعد از اخذ دیپلم در ایران برای تحصیلات دانشگاهی به اتریش آمدم. انتخاب کشور اتریش تنها بعلت داشتن فامیل نزدیک در این کشور بود.

• موقعیت فعالیت شما اکنون به چه گونه است؟

Ludwig Boltzmann Institut für experimentelle und klinische Traumatologie (LBIT) یکی از معتبرترین مراکز تحقیق در سطح بین‌المللی بشمار می‌رود. این مرکز شامل دو بخش اصلی است که در زمینه‌ی ترمیمی بافت Tissue Regeneration (اعصاب استخوان، ماهیچه‌ها و غضروف) و بخش تحقیقاتی مراقبت‌های ویژه، Intensive Care فعالیت می‌کند. ریاست انستیتو را پروفسور Heinz Redl بعهده دارد. من نیز سمت معاونت ایشان را عهده دار هستم و مسئول بخش تحقیقاتی مراقبت‌های ویژه نیز می‌باشم. علاوه بر این در دانشکده‌ی پزشکی وین باسمت استادی دروس شیمی و بیوشیمی پزشکی را تدریس می‌کنم.

• چرا پس از تحصیل در رشته‌ی بیوشیمی در دانشگاه فنی وین، به پژوهش در علوم پزشکی روی آوردید، انگیزه‌ی شما چه بود؟ و چرا از آغاز پزشکی نخواندید؟

انتخاب اول من، دانشکده‌ی فنی وین، داستانی دراز دارد و در حقیقت بعلت اطلاعات نادرست و برداشت‌های اشتباهی بود که در ذهن داشتم و با توجه به دیپلم طبیعی‌مان اهمیت بسیار زیاد علوم ریاضی در دانشکده فنی انتخاب درستی نبوده ولی با توجه به زمینه‌های علمی و مورد علاقه‌مان انتخاب رشته‌ی بیوشیمی بعد از نیمه‌ی دوم دوره‌ی تحصیلی بهترین انتخاب‌مان بود. بعد از اتمام دوره‌ی مهندسی و شروع بکارمان بعنوان مهندس شیمی در انستیتو تحقیقاتی LBIT و آشنایی با تحقیقات در زمینه‌ی علوم پزشکی در رشته‌ی تراماتولوژی روز به روز علاقه مندتر شدم و شیفته‌ی این علم گشتم. ازاینرو، در ادامه‌ی تحصیلات خود تز دکترای خود را در این رشته به انجام رسانیدم. بعدها موفق به اخذ درجه‌ی استادی در دانشکده‌ی پزشکی وین گردیدم و تحقیقات خود را در همین زمینه تا امروز ادامه دادم. همانطور که گفتم، هدف ما کشف روش‌های بهتر تشخیص و درمان بیماران تصادفات است. تحقیقات علمی ما شامل ۳ شاخه‌ی اصلی زیر است:

۱) پی بردن به پاتوفیزیولوژی و اختلالات بیوشیمی ناشی از تصادفات که پایه و اساس برای کشف روش‌های درمانی بهتر می‌باشد.

۲) کشف روش‌های جدید برای شناسایی اینگونه اختلالات که شرط اصلی تشخیص بموقع و درمان یک بیمار تصادفی است. در حال حاضر شناسایی اختلالات با استفاده از بیومارکرها انجام می‌شود. لازم است گفته شود که ما درسال‌های اخیر، موفق به کشف چند بیومارکر جدید برای استفاده در بخش مراقبت‌های ویژه شده ایم. مثلاً: NT-pro CNP که اولین بیومارکر است که برای پیش‌بینی امکان بروز مشکلات عفونی در بیماران تصادفی بکار رفته و نتایج امیدوارکننده‌ای را نشان داده است. ما این بیومارکر را با همکاری یک شرکت داروئی اتریش به ثبت رساندیم و امیدواریم که با انجام تحقیقات بیشتر و اطمینان کامل از عملکرد مناسب آن در آینده‌ی نزدیک در دسترس عموم قرار گیرد.

۳) پیدا کردن روش‌های مناسب درمان برای هر فرد بطور جداگانه (personalized medicine) شاخه‌ی دیگر تحقیقات ماست. تحقیقات نشان داده است که کاربرد یک دارو برای افراد مختلف اثر یکسان ندارد، ازاینرو داروی مناسب برای هر فرد باید براساس شرایط ایمونولژیک وی تعیین شود.
• شما در یکی از معتبرترین انستیتوهای علمی و پژوهشی اتریشی بعنوان یک استاد متخصص ایرانی مشغول هستید، با کدامیک از مؤسسات علمی دنیا در این زمینه در رابطه هستید؟

همکاری‌های علمی ما در سطح بین‌المللی است و تاکنون با کشورهای: آلمان، انگلستان، هلند، اسپانیا، روسیه، چین، ژاپن و امریکا همکاری دوجانبه داشته ایم.

• آیا با مراکز علمی و پژوهشی دانشگاه‌های ایران نیز رابطه و همکاری علمی دارید؟ با کدامیک، از چه زمانی و چه نتایج مهمی از این همکاری بدست آورده‌اید؟

متاسفانه روابط ما با مؤسسات علمی ایران تاکنون بسیار محدود بوده است. درسال‌های گذشته، عده‌ی انگشت شماری از دانشجویان ایرانی برای گذراندن دوره‌های کوتاه چندماهه در انستیتوی ما مشغول بوده اند و امیدواریم که در آینده امکانات بیشتری برای همکاری با پژوهشگران و دانشجویان ایرانی فراهم گردد.

• آیا دانشجویان ایرانی هم زیر نظر شما یا در انستیتوی شما در این نوع فعالیت‌ها هستند؟

بطورکلی دانشجویان ایرانی بسیار با استعداد هستند و با توجه به امکانات محدودی که در اختیار دارند، پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌ای می‌کنند. از نظر نحوه‌ی کار و برنامه ریزی هنوز هم تفاوت‌های بزرگی وجود دارد که مستلزم اصلاح و هماهنگی است.

• آیا مایل هستید که بعنوان یک کارشناس بین‌المللی علمی ایرانی‌تبار از سوی کانون مهندسان ایرانی در اتریش، معرفی شوید؟

من همیشه به سرزمین ایران و ایرانی بودنم افتخار داشته و آماده‌ی هرگونه همکاری و خدمت می‌باشم.

• شما سفرهای زیادی برای شرکت در سمینارها و تبادل نظر به کشورهای دیگر داشته‌اید و در سال ۲۰۱۳ نیز در نظر دارید، سمیناری با شرکت بیش از ۳۰۰ نفر دانشجو از کشورهای گوناگون، در وین برگزار کنید. برداشت کلی شما از اینگونه روابط علمی چیست و به چه نتایجی تاکنون رسیده اید. این فعالیت‌ها، چه ارمغانی برای جامعه‌ی انسانی دارد؟

شرط اول موفقیت و پیشرفت علمی، در ارتباط متقابل است. اکنون دیگر دورانی که، محققان پشت درهای بسته و بدون هرگونه ارتباطی با یکدیگر فعالیت داشتند، سپری شده است. امروزه، پژوهشگران می‌توانند با همکاری با یکدیگر و تبادل نتایج حاصل از پژوهش، با سرعت و راندومان بهتری به کار خود ادامه بدهند. هدف از برگزاری کنگره‌های علمی، ایجاد شرایط ارتباط و تبادل نظر بین محققان و ارائه‌ی جدیدترین نتایج تحقیقاتی برای شرکت کنندگان می‌باشد.

لازم به ذکر است که با توجه به اعتبار بین‌المللی مؤسسه‌ی تحقیقاتی LBIT برگزاری کنگره‌ی جهانی Tissue Regeneration در سال ۲۰۱۲ بعهده‌ی ما خواهد بود. این کنگره، هر ۹ سال یکبار در اروپا برگزار می‌شود. ازاینرو، تقبل مسئولیت برگزاری چنین کنگره‌ای برای این مؤسسه و کشور اتریش موجب افتخار است.

پانزدهمین کنگره‌ی انجمن اروپایی شرکت European Shock Society (ESS) در سال ۲۰۱۳ نیز توسط این مؤسسه برگزار خواهد شد. از آنجا که پرزیدنت کنونی انجمن ESS می‌باشم، تصمیم به تشکیل این کنگره در وین گرفتم و این را نیز افتخاری برای LBIT می‌دانم. در پاسخ به سؤال شما در مورد دستاورد اینگونه کنگره‌های علمی برای بشریت، به نظر من، این دستاوردها را نمی‌توان با مقیاس‌های متداول اندازه‌گیری کرد. اما نتایج تحقیقات علمی اگر با توجه به اصول اخلاقی و بدون هرگونه تعصبی در خدمت بشریت قرار گیرد، باعث پیشرفت و ترقی او خواهد شد.

• در این مدت که شما در اتریش هستید، این کشور را از نظر درجات علمی در رشته‌ی خود چگونه ارزیابی می‌کنید؟

بطور کلی، دانشمندان و محققان اتریش نیز مثل همه جای دیگر، با محدودیت‌های مادی روبرو هستند. فرار مغزها، منحصر به کشورهای جهان سوم نیست، بلکه در همه جا در سطح‌های مختلف وجود دارد. در حقیقت، کشورهایی که امکانات کاری و مادی بیشتری فراهم می‌کنند، موفق به جلب این مغزها می‌شوند.

• کدام کشور را در این زمینه‌ی علمی، پیشرفته‌ترین می‌بینید و چرا؟

به دلایلی که اشاره شد، در حال حاظر، کشور امریکا در سطح بین‌المللی رتبه‌ی اول را داراست و با جلب بهترین دانشمندان اروپا و سایر کشورها، به موفقیت‌های بزرگی نایل آمده است. مثلاً یکی از دانشجویان ممتاز من، که بعد از اتمام دکترای خود در مؤسسه‌ی ما ، ابتدا برای گذراندن دوره‌ی کوتاهی به امریکا رفت، امروز خود استاد دانشگاه هاروارد می‌باشد و با وجود علاقه و وابستگی زیادی که به مملکت خودش اتریش دارد، بعلت امکانات بیشتر و بهتری که آنجا در اختیار دارد، در آن کشور ساکن است.

• اوقات فراغت خود را چگونه سپری می‌کنید؟

از آنجایی که برای محقق ساعت کار معین و مشخصی تعریف نشده است، من نیز بیشتر وقت آزاد خود را صرف مطالعه و فکر کردن در زمینه‌ی پروژه‌های تحقیقاتی خود می‌کنم. در نتیجه، مقدار زیادی از وقتی را که در حقیقت اختصاص به همسر و فرزندم دارد، تحت‌الشعاع قرار می‌گیرد. البته، کوتاهی در وظایف پدری را به هیچوجه مجاز نمی‌دانم.

• چه پیامی برای متخصصان جوان و دانشجویان ما دارید؟

با توجه به توسعه و سهولت ارتباطات در دنیای امروز و امکان دستیابی سریع به منابع علمی، لازم است که دانشجویان از این شرایط حداکثر استفاده را نمایند تا هم با زمینه‌های علمی جدید آشنا شوند و هم بتوانند با مراکز علمی دنیا همکاری و تبادل اطلاعات داشته باشند. بعنوان یک استاد، اعتقاد دارم که دانشجویان دوره‌ی دکترا باید بتوانند با استفاده از معلومات و تجربه‌های استادان و با تلاش و خلاقیت خود، تحقیقاتی در سطح مرزهای دانش انجام داده و به این ترتیب، دامنه‌ی علمی انسانی را ارتقاء دهند.

• آیا پس از آنکه به افتخار بازنشستگی نایل شدید، به تدریس در دانشگاه ادامه خواهید داد؟

از آنجایی که در سن بازنشستگی، امکانات تدریس محدود می‌باشد و با توجه به اینکه با تمام وجود، علاقه به تحقیق دارم، تصور اینکه فعالیت‌های تحقیقاتی خود را محدود به زمان مشخص بکنم، برایم مقدور نیست.

• از اینکه وقت خودتان را به ما دادید، سپاسگزاریم و برایتان آرزوی موفقیت روزافزون داریم.