بنیانگذار مدرسه‌ی عالی صنعتی یا دانشکده‌ی علم و صنعت وین، خانواده‌ی امپراتوری اتریش، (قیصر اول- فرانس یوسف) می‌باشد.

درآغاز سده‌ی ۱۸ میلادی، امپراتور اتریش تصمیم گرفت یک مؤسسه‌ی علمی و فنی، که درسطح کشور محبوبیت داشته باشد، تأسیس کند تا شاید اقتصاد و صنعت اتریش تقویت شود. نخستین مدیر این انستیتو، شخصی به نام یوهان یوزف ایتر پرشتل، برگزیده شد. او، بنیانگذاری این مؤسسه را آغاز که شباهت زیادی به دانشکده‌ی پلی‌تکنیک فرانسه- که درسال ۱۷۹۵ تأسیس شده بود- داشت.

این مؤسسه‌ی فرهنگی، هیچ شباهتی با دانشکده‌های خوب آن زمان نداشت و فقط برای طبقه‌ی متوسط اجتماع درنظر گرفته شد و هدف اصلی آن، شبیه به یک دانشکده‌ی مهندسی علوم فنی بود، که تدریس در آن آزاد برای دانشجویان بود و پرفسور و دانشجو با یک سیستم کاملاً آزاد، در کنار هم بودند.

در روز ۶ نوامبر ۱۸۱۵ امپراتور اتریش با یک تشریفات بزرگ، این مؤسسه‌ی علم و صنعت را، که نخستین مؤسسه‌ی علمی و صنعتی در کشورهای آلمانی زبان بود، افتتاح کرد.

آغاز تاریخچه‌ی دانشگاه فنی

در سال ۱۸۶۵ برای نخستین بار، در مؤسسه‌ی علم و صنعت، تغییرات اساسی در بخش‌های گوناگون ایجاد شد که در سال ۱۹۳۸ به دانشکده‌های مختلف رده‌بندی شد و شخصی به عنوان رئیس مؤسسه‌ی علمی (Rektor) انتخاب شد. در سال ۱۹۷۲ مؤسسه‌ی علم و صنعت امپراتوری اتریش، به عنوان دانشکده‌ی فنی (Technische Hochschule) نامگذاری شد که تا سال ۱۹۴۵ پس از جنگ جهانی اول و دوم، با همان برنامه و نام باقی ماند. بزرگترین تغییرات پرسنلی که در این مدت انجام گرفت، در سال ۱۹۱۸ بود که به خانم‌ها اجازه‌ داده شد که بتوانند در این مؤسسه‌ی علمی تحصیل کنند.

در سال ۱۹۰۱ برای نخستین با اجازه‌ی ادامه‌ی تحصیلات تا مقطع دکترا صادر شد. در سال ۱۹۰۳ دانشکده‌ی الکترونیک و در سال ۱۹۱۸ ساختمان کنونی انستیتو شیمی در خیابان (Getreide Markt) که پیشترها زیر نظر وزارت جنگ بود، به این مؤسسه افزوده شد.

متاسفانه از سال ۱۹۳۸ دانشکده‌ی فنی TU زیر نظر رژیم نازی اداره می‌شد که از آن برای آماده کردن سلاح‌های جنگی و مهمات ارتش استفاده می‌شد. پس از پایان جنگ، بسیاری از دانشجویان و پروفسورها، به دلیل همکاری با نازی‌ها به اعدام محکوم و یا به کشورهای دیگر تبعید شدند.

در سال ۱۹۴۵ برای بار دوم دانشکده‌‌ی فنی وین بازگشایی شد و از سال ۱۹۶۰ توانست دوباره به استقلال و خودکفایی خود ادامه دهد. خیلی سریع، توانست از هرنظر دانشکده‌های خود را توسعه دهد و برای خود محبوبیت کسب کند. از سال ۱۹۷۰ کلاس‌های دانشکده افزایش یافتند و پروژه‌ها بیشتر و بیشتر شدند، ساختمان نوساز Wiedner هم به پایان رسید و به آن افزوده شد.

در سال ۱۹۷۵ مدیریت و تقسیم‌بندی دانشکده‌های TU بگونه‌یی شد که آن را تبدیل به یک دانشگاه فنی ساخت. در سال ۱۹۹۰ جشن ۱۷۵ سالگی گشایش این دانشگاه برگزار شد و در سال ۲۰۰۳ همه‌ی دانشگاه‌های اتریش، مستقل و خودگردان شدند. از سال ۲۰۰۴ قوانین دایر بر خودگردانی به اجراء گذاشته شدند.

دانشگاه صنعتی یا فنی وین، دارای ۸ دانشکده می‌باشد که زیر نظر رئیس دانشگاه Rektor و هیئت امناء اداره می‌شوند. از اکتبر ۲۰۱۱ رئیس دانشگاه فنی وین یک خانم است که سمت Rektorin دارد و ایشان در رأس هیئت امناء قرار دارند.