دی‌اکسید کربن در حقیقت چیزی جز کود گیاهی که از عجایب طبیعت می‌باشد، نیست. این کود به بشریت و کره‌ای که روی آن زندگی می‌کنیم، اهدا شده است. افزایش مقدار دی‌اکسید کربن در هوا تاثیر مستقیمی در خوش‌بو شدن و طراوت سبزیجات و میوه‌جات دارد. می‌دانیم که بدون دی‌اکسید کربن، اثری از اکسیژن در هوا نخواهد بود. در حقیقت دی‌اکسید کربن مادر اکسیژن و به‌وجود آورندهٔ بشریت و تمام موجودات زنده است. تعجب در این است که اگر دی‌اکسید کربن برای بشریت و محیط‌ زیست ضرر دارد، پس چرا زارعین و کشاورزان در گلخانه‌های خود مقدار زیادی دی‌اکسید کربن پمپ می‌کنند تا رشد گیاهان به مراتب بیشتر شود. آیا واقعا دی‌اکسید کربن برای محیط زیست مضر و خطرناک است؟ اگر چنین است چرا طبیعت این گاز را در لایه‌های بالای اتمسفر قرار نداده و برعکس این گاز به علت اینکه از اکسیژن سنگین‌تر است، در لایه‌ی پایینی اتمسفر قرار گرفته تا طبیعت بتواند بهتر از آن استفاده کند.

پژوهشگران ثابت کرده‌اند که ۹۵ درصد از دی‌اکسید کربن موجود در طبیعت به انسان و موجودات زنده بستگی ندارد، بلکه در اثر گرم و سرد شدن آب اقیانوس‌ها و دریاها و یا در اثر از بین رفتن درخت‌ها و گیاهان تولید شده است. به نظر نویسنده، موضوع تخریب محیط زیست در اثر تولید گاز دی‌اکسید کربن تنها در حد تئوری است و هدف از مطرح شدن آن بیشتر منافع اقتصادی و سیاسی است و اذعان این مطلب که امروز یا صد سال دیگر، تاثیرات فیزیکی و شیمیایی دی‌اکسید کربن باعث تخریب محیط زیست می‌شود، چیزی جز خواب و خیال نیست. آن طور که آمارها می‌گویند تا به حال هزینه‌ای بالع بر ۵۰ میلیارد دلار در ۲۰ سال گذشته صرف مبارزه با گرم شدن اتمسفر و محیط زیست شده است. آیا به نظر شما این یک معاملهٔ تجاری نیست. چه چیزی از این بهتر بود اگر به جای این هزینه‌ها چندین سمینار یا نمایش فیلم‌های مرتبط برگزار می‌شد تا منافعی هم نصیب پژوهشگران شود. طبق محاسبات Green Peace تنها سهم کشور اتریش از این هزینه‌ها یک میلیارد دلار است که توسط اقشار زحمتکش از استان‌های مختلف در قالب مالیات‌های گوناگون پرداخت شده است. نگارنده بر این باور است که در صورت رواج این شایعات، هر کس باید به زودی از ماسکی مجهز به کنتور ثبت میزان دی‌اکسید کربن استفاده کند، تا بسته به میزان دی‌اکسید کربن خروجی در اثر عمل تنفس، مالیات مربوطه را بپردازد.

همان‌طور که می‌دانید سنتز نشاسته در صنعت، منشاء کاربردهای زیادی است که بدون وجود دی‌اکسید کربن انجام‌پذیر نیست. نشاسته در گیاهان از سنتز شدن دی‌اکسید کربن و آب – که از طریق فشار اسمزی- به ساقه و برگ‌ها می‌رسد و با کمک کاتالیزور که نور خورشید است به وجود می‌آید. پس در آینده‌ای نزدیک باید مالیات نشاسته، آرد، سیب‌زمینی و فرآورده‌های دیگر از این دسته به خاطر تولید گاز دی‌اکسید کربن چند برابر شود.

آیا بهتر نیست به جای تبلیغات کلان، درست یا غلط مقدار کمی از این هزینه‌ها را صرف پژوهش‌های نوین به‌طور مثال پژوهش انرژی ذوبی (Fusien Energy) نمود، که می‌تواند از کوره‌های هسته‌ای مواد را ذوب و به انرژی تبدیل کند و به‌اصطلاح از تولید دی‌اکسید کربن در اثر سوخت فسیلی جلوگیری کند.

منابع:

- Jimmy Deix: Silres Ausgabe 23 – H-E. Haeder: Journal of Agronomy and Crop Science Vol.166 . Issue 5, Pages 338-346 May 1991 – R.D. Stambaugh: Presentation made are the 51st Annual Meeting

Of the APS Derision of Plasma Physics Nov. 2-6-2009, Atlanta, Georgia

- 22nd IAEA Fusion Energy Conference 13-18 Oct. 2008 Geneva, Switzerland